۴ افکت کاربردی برای گیتار بیس

اگر نوازنده گیتار بیس هستید، خرید چند پدال افکت و استفاده از آنها در زمان ضبط، اجرا و آهنگسازی، می‌تواند وجه جدیدی به کار شما ببخشد. شکی نیست که هیچ افکتی نمی‌تواند ضعف‌های تکنیکی نوازنده را بپوشاند؛ اما برخی از افکت‌ها می‌توانند رویکرد شما به ساز را دگرگون کنند و درهای جدیدی را پیش روی شما بگشایند. من در این مقاله به چهار نوع افکت اشاره می‌کنم که به نظرم بیش از سایر انواع افکت، برای بیسیست‌ها کاربردی و سودمند هستند. اگر بودجه بیشتری در اختیار دارید، می‌توانید افکت‌های جذاب دیگری چون فیزر (phaser)، فیلتر، سینت و auto wah را نیز به این لیست اضافه کنید.

اکتاو (Octave)

پدال‌های اکتاو، نت نواخته‌شده را با نتی در یک یا دو اکتاو بالاتر یا پایین‌تر ترکیب می‌کنند و به شما امکان می‌دهند که به صدایی حجیم‌تر یا شبیه به اصوات سینتی‌سایزر دست پیدا کنید. ترکیب سیگنال خام با سیگنال متأثر از افکت، وجهی جذاب به صدای گیتار بیس می‌بخشد. از سوی دیگر، اگر تنها از سیگنال متأثر از افکت استفاده کنید، مثلاً می‌توانید اصواتی با فرکانس بسیار پایین در اختیار داشته باشید. پدال‌های اکتاو محبوب متعددی در جهان موسیقی وجود دارند که از آن جمله می‌توان به Boss OC-2 ،EBS Octabass ،MXR Vintage Bass Octave و البته Digitech Whammy اشاره کرد. از میان این مدل‌ها، باس OC-2 (خصوصاً نسخه ژاپنی آن)، به دلیل ارائه صدایی گرم و غنی، محبوبیت بسیار زیادی دارد و می‌تواند برای نواختن طیف وسیعی از سبک‌های موسیقی مورد استفاده قرار گیرد.

دیستورشن/اوردرایو/فاز (Distortion/Overdrive/Fuzz)

با اینکه پدال‌های دیستورشن، اوردرایو و فاز یکسان نیستند و تفاوت‌های مهمی میان آنها وجود دارد، اما همگی می‌توانند گین و غنای هارمونیک تُن گیتار بیس را افزایش دهند. برای این دسته از پدال‌ها، کاربردهای متفاوتی وجود دارد و نوازندگان بیس در بسیاری از آثار محبوب تاریخ موسیقی از آنها بهره گرفته‌اند. دیستورشن، اوردرایو و فاز می‌توانند حجم فرکانس‌های لو-مید (بخش پایین طیف فرکانسی میانی) و بیس (فرکانس‌های پایین) را به‌نحوی قابل توجه افزایش دهند. موزیسین‌های سبک‌های مختلف، از کلاسیک راک، پراگرسیو راک و متال گرفته تا EDM و فانک مدرن، از دیستورشن در فرکانس‌های پایین آثار خود بهره برده‌اند و نتایج درخشانی به دست آورده‌اند. از بهترین پدال‌های دیستورشن/اوردرایو/فاز موجود در بازار می‌توان به Boss ODB-3 ،Ampeg Scrambler ،Way Huge Pork & Pickle و Electro Harmonix Bass Big Muff اشاره کرد.

کمپرسور (Compressor)

سالهای سال است که نوازندگان گیتار بیس از پدال‌های کمپرسور استفاده می‌کنند و به کمک این پدال‌ها، داینامیک نوازندگی را کنترل می‌کنند و قدرت تُن ساز خود را کمی ارتقاء می‌دهند. زمانی که از تکنیک اسلپ استفاده می‌کنید، می‌توانید به کمک کمپرسور کاری کنید که نت‌های آرام‌تر بهتر شنیده شوند و نت‌های بلندتر کنترل‌شده‌تر و نرم‌تر شنیده شوند و بدین نحو، تن ساز خود را با دقت کنترل کنید. به‌علاوه، در این مواقع کمپرسور می‌تواند کمی جلا و عمق به تُن ساز اضافه کند (به‌خصوص در زمان ضبط با تجهیزات سالید استیت یا حتی ضبط مستقیم). البته باید به میزان کمپرشن توجه کنید و از کمپرس کردن بیش‌از‌حد سیگنال خودداری کنید؛ زیرا این امر می‌تواند موجب کاهش پویایی و داینامیک رنج صدای بیس شود (مگر آنکه چنین صدایی در قالب موسیقی شما کاربردی باشد). پدال‌های کمپرسور متنوعی برای بیس در بازار وجود دارد که از بهترین‌های آنها می‌توان به MXR Bass Compressor ،Origin Effects Cali76 ،Darkglass Hyper Luminal ،Aguilar TLC و TC Electronics Spectra Comp اشاره کرد.

کورس (Chorus)

در دهه هشتاد میلادی، افکت کورس جزئی جدانشدنی از پدال‌بورد بسیاری از بیسیست‌ها بود. این افکت می‌تواند حجم و وسعت صدای گیتار بیس را مضاعف کند و وجهی منحصربه‌فرد به آن ببخشد. به همین دلیل، امروزه نیز صدای کورس در طیف وسیعی از سبک‌های موسیقی، از جمله متال، هارد راک و پراگرسیو راک طنین‌انداز است. همچنین موزیسین‌های سبک‌های آلترنتیو راک، پانک و سبک‌های تجربی‌تر نیز به ترکیب کورس با دیستورشن و صدای خشن آن علاقه زیادی دارند. معمولاً بر روی پدال‌های کورس، کنترل‌هایی به نام‌های rate و depth قرار گرفته است که شدت افکت را مشخص می‌کنند. برخی از آنها نیز دارای کنترلی موسوم به blend هستند که میزان ترکیب سیگنال خام با افکت را معین می‌کند. اگر بخواهیم به چند مورد از پدال‌های کورس محبوب در میان بیسیست‌ها اشاره کنیم، می‌توانیم از Boss Bass Chorus ،MXR Bass Chorus Deluxe ،Electro Harmonix Bass Clone و Eden World Tour Chorus نام ببریم.